Frutas de la A a la Z:
Uva

Calendario de temporada
Propiedades
A uva ou gran de uva é o nome que recibe o froito que crece formando acios da vide común ou vide europea. Pertence ao xénero Vitis da familia das Vitáceas, que inclúe unhas 600 especies de arbustos, polo xeral trepadores e que producen froitos en baya, propios de países cálidos e tropicais. Dentro do xénero Vitis inclúense unhas 20 especies cultivadas polos seus froitos e algunhas polas súas follas que se consomen como calquera verdura.
A composición da uva varía segundo trátese de uvas brancas ou negras. En ambas destacan dous tipos de nutrientes: os azucres, principalmente glicosa e fructosa, máis abundantes nas uvas brancas e as vitaminas (acedo fólico e vitamina B6). Esta última nunha cantidade que só se ve superada polas froitas desecadas e as froitas tropicais como o aguacate, o plátano, a chirimoya, a guayaba e o mango. A súa riqueza en azucres, convérteas nunha das froitas máis calóricas. As uvas cultivadas en rexións frías adoitan ter menos azucres que as cultivadas en terreos cálidos e secos. Entre os minerais, o potasio é o máis abundante e atópase en maior cantidade na uva negra; mentres que o magnesio e o calcio áchanse en cantidades moderadas e son máis abundantes na uva branca. O aproveitamento no organismo deste último mineral non é tanto como o que procede dos lácteos ou outros alimentos que son boa fonte de devandito mineral.
Nas uvas abundan diversas sustancias con recoñecidas propiedades beneficiosas para a saúde, talles como antocianos, flavonoides e taninos, responsables da cor, aroma e textura característicos destas froitas, e dos que dependen diversas propiedades que se lle atribúen ás uvas.
As diferenzas nutritivas e enerxéticas entre as uvas frescas e as pasas son notables, pois estas últimas constitúen un alimento moi enerxético, e o seu achegue calórico é aproximadamente catro veces superior ao da uva fresca. O resto de nutrientes tamén se concentra, polo que o seu contido en fibra, vitaminas e minerais é notablemente superior.
O ácido fólico intervén na produción de glóbulos vermellos e brancos, na síntese material xenético e a formación anticorpos do sistema inmunolóxico. A vitamina B6 axuda a manter a función normal do cerebro, actúa na formación de glóbulos vermellos e intervén no metabolismo das proteínas. O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula.
A vitamina B6 é esencial para que funcionen ben as encimas (proteínas que regulan os procesos químicos do corpo). Tamén inflúe no desenvolvemento cerebral durante o embarazo e a infancia, do mesmo xeito que o sistema inmunitario.
O potasio é un mineral necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso e para a actividade muscular normal, intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O magnesio relaciónase co funcionamento de intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante
| Composición por 100 gramos de porción comestible | Uva branca | Uva negra |
|---|---|---|
| Calorías | 68 | 72 |
| Hidratos de carbono (g) | 16,1 | 15,5 |
| Fibra (g) | 0,9 | 0,4 |
| Potasio (mg) | 250 | 320 |
| Magnesio (mg) | 10 | 4 |
| Calcio (mg) | 17 | 4 |
| Vitamina B6 (mg) | 0,1 | 0,1 |
| Provitamina A (mcg) | 3 | 7 |
| Ácido fólico (mcg) | 6 | 27 |
| mcg = microgramos | ||
Propiedades para a saúde
A uva, pola facilidade que ofrece para o seu consumo e o dulzor que proporcionan os seus grans, constitúe unha sobremesa ideal para as persoas de todas as idades, que ademais do seu exquisito sabor favoreceranse das súas propiedades nutritivas.
Os beneficios sanitarios da uva derivan tanto dos seus compoñentes nutritivos como doutra serie de sustancias, cuxas propiedades son obxecto de estudo en recentes investigacións. Trátase dos compostos fenólicos, abundantes nas uvas e responsables da súa cor e sabor, talles como antocianos, taninos e flavonoides, todos eles con potente acción antioxidante. Os antocianos son os pigmentos responsables da cor das uvas negras e vermellas e están ausentes nas variedades brancas. Os taninos confírenlles a sensación de astringencia ás uvas verdes. Dentro dos flavonoides, o resveratrol é o máis recoñecido. Está presente sobre todo na pel da uva negra e vermella e ten propiedades antifúngicas, é dicir, impide o crecemento de fungos nas uvas. Os últimos estudos científicos mostraron a súa eficacia ao inhibir ou bloquear o crecemento tumoral, por tanto recoméndase o consumo habitual de uva en caso de cancro e si preséntanse factores de risco.
Antioxidantes e radicais libres
Todas os compostos mencionados teñen capacidade antioxidante. Durante os procesos que teñen lugar nas células xéranse sustancias nocivas para o organismo, chamados radicais libres, e relacionados directamente co desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares, dexenerativas, cancro e co propio proceso de envellecemento. Estudos recentes pon de manifesto que os antioxidantes contribúen a bloquear a formación de devanditas sustancias. Flavonoides e resveratrol, en concreto, producen os seguintes beneficios sobre a circulación nas arterias: vasodilatación, polo que aumenta o fluxo sanguíneo; diminución da agregación plaquetaria (o sangue circula máis fluída co que diminúe o risco de formación de coágulos ou trombos) e inhibición da oxidación do colesterol LDL-c que desencadea o seu depósito nas arterias e dá lugar á aterosclerosis.
En esencia, podemos asegurar que a uva e o mosto (zume de uva) son alimentos que favorecen o bo estado das arterias e do corazón. Aos beneficios das sustancias antioxidantes, súmase o achegue en potasio e magnesio, minerais que interveñen na contracción dos músculos e do corazón. No entanto, o seu consumo deberán telo en conta as persoas que padecen de insuficiencia renal e que requiren de dietas especiais controladas neste potasio. Con todo, a quen toman diuréticos que eliminan potasio convenlles o consumo destas froitas.
Rica en fibra
A uva, polo seu contido en fibra é un laxante suave. En caso de estreñimiento, recoméndase consumir as uvas sen pelar e con pebidas, xa que é aí onde se atopan as sustancias que favorecen a motilidad intestinal e axudan a regular o seu funcionamento. Para quen sofren de estómago delicado, o máis conveniente é consumir o zume da uva ou mosto. Pola riqueza en azucres das uvas, as persoas con diabetes e exceso de peso poden tomalas pero controlando a cantidade.
O contido moderado de ácido fólico ou folatos, vitamina imprescindible nos procesos de división e multiplicación celular que teñen lugar nos primeiros meses de xestación, fai que o consumo de uvas resulte interesante para as mulleres embarazadas para previr a espiña bífida, alteración no desenvolvemento do sistema nervioso (tubo neural) do feto.
Debido á súa particular composición, estas froitas posúen un efecto diurético beneficioso en caso de hiperuricemia ou pinga e litiasis renal (favorece a eliminación de ácido úrico e os seus sales), hipertensión arterial ou outras enfermidades asociadas a retención de líquidos.
O ácido oxálico que conteñen as uvas negras pode formar sales con certos minerais como o calcio e formar oxalato cálcico, polo que o seu consumo se debe ter en conta se se padecen este tipo de cálculos renais, xa que se podería agravar a situación.
Os polifenoles e os taninos, sustancias abundantes nas variedades vermellas poden desencadear hemicrania en persoas propensas.
