Fresa

Propiedades nutritivas

As fresas e os fresones son froitas que achegan poucas calorías e cuxo compoñente máis abundante, despois da auga, son os hidratos de carbono (fructosa, glicosa e xilitol). Destaca o seu achegue de fibra, o que que mellora o tránsito intestinal. No que se refire a outros nutrientes e compostos orgánicos, as fresas e os fresones son unha moi boa fonte de vitamina C e ácido cítrico (de acción desinfectante e alcalinizadora dos ouriños, potencia a acción da vitamina C), ácido salicílico (de acción antiinflamatoria e anticoagulante), acedo fólico, acedo málico e oxálico, potasio e en menor proporción conteñen vitamina E, que intervén na estabilidade das células sanguíneas e na fertilidade. A vitamina C ten acción antioxidante, do mesmo xeito que a vitamina E e os flavonoides (antocianos), pigmentos vexetais que lle confiren a estas froitas a súa cor característica. 
A vitamina C intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. O ácido fólico intervén na produción de glóbulos vermellos e brancos, na síntese material xenético e a formación anticorpos do sistema inmunolóxico. O potasio,pola súa banda, é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e, ademais, intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula.

Propiedades para a saúde

A estas froitas atribúeselles diversas propiedades, sobre todo pola súa abundancia de vitamina C, presente en maior cantidade que os cítricos. Unha persoa adulta sa necesita 80  miligramos ao día de vitamina C e 100 gramos de fresas ou fresones satisfán case ao completo as recomendacións diarias. Este nutriente posúe unha comprobada acción antioxidante, do mesmo xeito que os antocianos e a vitamina E presentes nas fresas e fresones. 

Os antioxidantes bloquean o efecto daniño dos denominados "radicais libres". A respiración en presenza de osíxeno é esencial na vida celular do noso organismo, pero como consecuencia da mesma prodúcense unhas moléculas, os radicais libres, que ocasionan ao longo da vida efectos negativos para a saúde a través da súa capacidade de alterar o ADN (os xenes), as proteínas e os lípidos ou graxas ("oxidación"). No noso corpo existen células que se renovan continuamente (da pel, do intestino..) e outras que non (células do fígado...). Cos anos, os radicais libres aumentan o risco de que se produzan alteracións xenéticas sobre as primeiras, favorecendo o desenvolvemento de cancro, ou ben, reducindo a funcionalidade das segundas, característico do proceso de envellecemento. 

Doutra banda, hai determinadas situacións que aumentan a produción de radicais libres, entre eles: o exercicio físico intenso, a contaminación ambiental, o tabaquismo, as infeccións, situacións de tensións, dietas ricas en graxas e a sobre exposición ás radiacións solares. A relación entre antioxidantes e enfermidades cardiovasculares é hoxe unha afirmación ben sustentada. Sábese que é a modificación do chamado "mal colesterol" (LDL-c) a que desempeña un papel fundamental tanto na iniciación como no desenvolvemento da aterosclerosis (enfermidade que consiste nun engrosamiento e dureza anormal das cubertas internas dos vasos sanguíneos, debido a un depósito de material graxo e células, que impide ou dificulta o paso do sangue). Os antioxidantes poden bloquear os radicais libres que modifican o chamado mal colesterol, contribuíndo a reducir o risco cardiovascular e cerebrovascular. Doutra banda, os baixos niveis de antioxidantes constitúen un factor de risco para certos tipos de cancro e de enfermidades dexenerativas.

Vitaminas

A vitamina C ten ademais a capacidade de favorecer a absorción do ferro dos alimentos, polo que mellora ou prevén a anemia ferropénica e mellora a resistencia ás infeccións. Existen certas situacións vitais nas que as necesidades orgánicas de vitamina C están aumentadas, talles como: embarazo, lactación, tabaquismo, uso de certos medicamentos, tensións e defensas diminuídas, práctica deportiva intensa, cancro e enfermidades inflamatorias crónicas. Nestes casos, o consumo de fresas e fresones ou outras froitas ricas en vitamina C está especialmente indicado.

Pola súa abundancia de ácido fólico ou folatos, vitamina imprescindible nos procesos de división e multiplicación celular que teñen lugar nos primeiros meses de xestación, o seu consumo resulta axeitado ou interesante para as mulleres embarazadas co fin de previr a espiña bífida, alteración no desenvolvemento do sistema nervioso (tubo neural) do feto.

Minerais

Debido ao seu elevado contido de potasio e baixo en sodio, resultan moi recomendables para aquelas persoas que sofren de hipertensión arterial ou afeccións de vasos sanguíneos e corazón. No entanto, o seu consumo deberán telo en conta as persoas que padecen de insuficiencia renal e que requiren de dietas especiais controladas neste mineral. Con todo, convén o seu consumo entre quen toman diuréticos que eliminan potasio.

Outros beneficios saudables

Debido á súa particular composición, estas froitas conteñen un efecto diurético beneficioso en caso de hiperuricemia ou pinga e litiasis renal (favorece a eliminación de ácido úrico e os seus sales), hipertensión arterial ou outras enfermidades asociadas a retención de líquidos. Con todo, en caso de litiasis renal por cálculos de oxalato, dado o seu contido de ácido oxálico, están desaconselladas.

Convén lembrar que fresas e fresones son unha boa fonte de fibra. A este nutriente atribúeselle un destacado efecto protector do organismo debido a un mecanismo de secuestro de sustancias potencialmente nocivas. A fibra "atrapa" determinados compostos (ácidos biliares, colesterol...) que son excretados xunto coas feces, o que beneficia ás persoas con hipercolesterolemia ou litiasis biliar. Tamén acelera o tránsito intestinal, reducindo o tempo de contacto dalgunhas destas sustancias nocivas co tecido intestinal, o que prevén ou mellora o estreñimiento e reduce o risco de cancro de colon.

Por último, convén advertir de que o contido en salicilatos das fresas e fresones é o responsable das reaccións cutáneas (urticaria) entre as persoas que teñen alerxia á aspirina (ácido acetilsalicílico).