Plátano

Propiedades nutritivas

Destaca o seu contido de hidratos de carbono, polo que o seu valor calórico é elevado. Os nutrientes máis representativos do plátano son o potasio, o magnesio, o ácido fólico e sustancias de acción adstrinxente; sen desprezar o seu elevado achegue de fibra, do tipo froito-oligosacáridos. Estas últimas convérteno nunha froita apropiada para quen sofren de procesos diarreicos. Ademais, en menor proporción, contén vitamina B6 e fósforo. O potasio é un mineral necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso e para a actividade muscular normal, intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O magnesio relaciónase co funcionamento de intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante. O fósforo axuda á correcta mineralización en ósos e dentes. Forma parte de todas as células e é constituínte do material xenético. Ademais, é necesario para a activación de moitas encimas e vitaminas do grupo B.

 O ácido fólico intervén na produción de glóbulos vermellos e brancos, na síntese material xenético e a formación anticorpos do sistema inmunolóxico. Contribúe a tratar ou previr anemias e de espiña bífida no embarazo.

A vitamina B6 é esencial para que funcionen ben as encimas (proteínas que regulan os procesos químicos do corpo). Tamén inflúe no desenvolvemento cerebral durante o embarazo e a infancia, do mesmo xeito que o sistema inmunitario.

Propiedades para a saúde

Esta froita doce, saborosa e fácil para comer é a máis popular entre a poboación infantil. Polas súas propiedades nutritivas, o seu consumo é moi recomendable para os nenos, os mozos, os adultos, os deportistas, as mulleres embarazadas ou nais lactantes e as persoas maiores.

É unha froita que ten cabida en case todas as dietas, incluídas as de diabetes e adelgazamento. Iso si, tendo en conta a ración de consumo. A pesar de que moitas persoas pensan que é unha das froitas máis calóricas, en comparación cunha mazá, ten un menor achegue calórico. Este erro tan estendido é común, xa que moitas persoas adoitan fixarse no achegue de calorías das froitas e doutros alimentos dunha forma non demasiado axeitada, por exemplo observando unhas táboas que expresan o contido enerxético ou calórico e nutritivo por cada 100 gramos de porción comestible. Os datos fidedignos teñen que facer referencia a "medidas caseiras", é dicir, o que realmente nos comemos. Non tomamos 100 gramos de iogur, comémonos unha unidade comercial de 125 gramos. Así, un plátano de tamaño mediano e sen pel pesa aproximadamente 80 gramos, mentres que unha mazá mediana sen pel nin pebidas pesa aproximadamente 150 gramos, e as calorías para unha e outra froita son 66 e 70, respectivamente.

A riqueza en taninos de acción adstrinxente no plátano maduro faios especialmente interesantes para persoas que sofren episodios diarreicos. O seu achegue de fructo-oligosacáridos (FOS) confire ao plátano a capacidade de estimular o crecemento das bacterias beneficiosas (bífido bacterias ou lactobacilos) do colon. Os FOS son un tipo de fibra soluble que ao ser fermentados pola propia flora intestinal dan lugar a certas sustancias (ácido butírico e propiónico, entre outras) cos seguintes efectos: regulación do tránsito intestinal, efecto protector fronte ao cancro de colon ao inhibir o crecemento das células tumorais mediante diferentes mecanismos e estimulación do sistema inmunolóxico.

Polo seu elevado contido en potasio e baixo en sodio resultan moi recomendables para aquelas persoas que sofren hipertensión arterial ou afeccións de vasos sanguíneos e corazón. No entanto, o plátano é unha das froitas máis ricas neste mineral, polo que o seu consumo deberán telo en conta as persoas que padecen de insuficiencia renal e que requiren de dietas especiais controladas neste mineral. Con todo, a quen toman diuréticos que eliminan potasio convenlles o consumo de plátano.