Información nutricional

Manéxanse clasificacións en función da súa natureza, estado, composición e características botánicas. Os froitos orixínanse polo desenvolvemento dunha parte da flor chamada ovario. Desde un punto de vista botánico, o primeiro paso na clasificación dos froitos consiste en diferenciar si proveñen dunha soa flor ou de varias, dando lugar, neste último caso, ás infrutescencias. Os froitos que proveñen dunha soa flor divídense entre aqueles nos que na súa formación entraron órganos ou elementos alleos ao propio ovario, o que dá lugar a froitos complexos, denominados pomo e pepónide, ou os simples, formados unicamente a partir do ovario. Os froitos simples poden ser, á súa vez, secos ou carnosos.

• Infrutescencias: chirimoya, selecta, higo, moura, piña...
• Froitos complexos: pomo (mazá, pera, marmelo, níspero) e pepónide (melón e sandía).
• Froitos simples carnosos: baya (aguacate, alquejenje, caqui, froita da paixón, guayaba, kiwi, papaya, plátano, fresa, uva, frambuesa, grosella...), drupa (albaricoque, cereixa e guinda, ciruela, coco, mango, pexego, nectarina...), cápsula (litchi) e hesperidio (kumquat, lima, limón, mandarina, laranxa, pomelo...).

Outra clasificación das froitas moi común realízase segundo a súa maduración:

• Froitas climatéricas: son todas aquelas froitas capaces de continuar madurando unha vez separáronse da planta. Algúns exemplos das froitas climatéricas son: mazás, peras, pexegos, albaricoques, ciruelas e kiwis.
• Froitas non climatéricas:  son froitas que non poden seguir madurando unha vez separáronse da planta, polo que se deben de colleitar no seu momento óptimo de consumo. Son froitas como as uvas, as cereixas e os cítricos.