Endrina

Propiedades nutritivas

Estas froitas son de baixo valor calórico polo seu escaso achegue de hidratos de carbono. Son especialmente ricas en vitamina C as grosellas negras e as vermellas, que teñen cantidades maiores que algúns cítricos. En xeral, as bayas silvestres son boa fonte de fibra, o que contribúe a mellorar o tránsito intestinal, así como de potasio, ferro e calcio (estes dous últimos de peor aproveitamento que os procedentes de alimentos de orixe animal), taninos de acción adstrinxente e de diversos ácidos orgánicos. Con todo, o que en realidade caracteriza a estas froitas é a súa abundancia de pigmentos naturais (antocianos e carotenoides) de acción antioxidante.

Na alimentación humana, este tipo de froitas constitúen unha das fontes máis importantes de antocianos, que lles confiren a súa cor característica e que están xunto con ácidos orgánicos talles como o ácido oxálico ou o ácido málico, responsables tamén do seu sabor. A vitamina C ten acción antioxidante, do mesmo xeito que os antocianos e carotenoides. Devandita vitamina intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos, e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O ferro axuda a transportar o osíxeno necesario para o metabolismo celular. 

Propiedades para a saúde

Os antocianos e carotenoides son abundantes na composición de todas estas froitas do bosque. Desde o punto de vista bioquímico caracterízanse por posuír unha elevada actividade antioxidante; neutralizan a acción dos radicais libres que son nocivos para o organismo. Estas propiedades poden dar lugar a efectos fisiolóxicos moi diversos; efectos antiinflamatorios e acción antibacteriana dos antocianos, entre outros.

Estas froitas conteñen, ademais dos antocianos e carotenoides, outros antioxidantes como a vitamina C. A inxesta dietética destas sustancias potencia o noso sistema inmunolóxico ou de defensas do organismo e contribúe a reducir o risco de enfermidades dexenerativas, cardiovasculares e mesmo do cancro. Así mesmo, a vitamina C ten a capacidade de favorecer a absorción do ferro dos alimentos, polo que mellora ou prevén a anemia ferropénica. Existen certas situacións vitais nas que as necesidades orgánicas de vitamina C están aumentadas, como embarazo, lactación, tabaquismo, uso de certos medicamentos, tensións e defensas diminuídas, práctica deportiva intensa, cancro  e enfermidades inflamatorias crónicas. En devanditas situacións, o consumo de bayas silvestres ricas en vitamina C está especialmente indicado.

A fibra é un compoñente moi abundante nestas froitas, polo que o seu consumo habitual durante os meses nos que abundan pode resultar un remedio para tratar o estreñimiento e a atonía intestinal.

Doutra banda, os froitos cando aínda están verdes son ricos en taninos, o que lles confire esa sensación de aspereza no padal e resultan adstrinxentes e refrescantes. Con todo, unha vez alcanzan a súa completa madurez, os taninos diminúen e as froitas adquiren propiedades laxantes, tónicas e depurativas.

Por último, os arándanos son apropiados para combater infeccións e mellorar a circulación periférica. O mollo de arándanos da variedade vermella exerce unha sorprendente acción antiséptica e antibiótica sobre os xermes causantes das infeccións urinarias, especialmente sobre a Escherichia Coli. En caso de cistitis, recoméndase a toma dun vaso grande cheo duns 300 mililitros de mollo fresco diario, durante un a tres meses, como tratamento e profilaxis. Ademais, os arándanos conteñen ácido quínico, sustancia que se elimina e acidifica os ouriños, de modo que evita que se formen cálculos ou litiasis renal de fosfato cálcico, non doutro tipo de cálculos.