Frutas de la A a la Z:
Mandarina

Calendario de temporada
Propiedades
A mandarina é o froito do mandarino, árbore que pertence á familia das Rutáceas, con características similares ao naranjo, aínda que máis pequeno e delicado. Esta familia comprende máis de 1.600 especies. Ademais, o xénero botánico Citrus, que inclúe a esta froita, é o máis importante da familia e consta dunhas 20 especies con froitos comestibles, todos eles moi abundantes en vitamina C, flavonoides e aceites esenciais. Os froitos, chamados hespérides, teñen a particularidade de que a súa pulpa está formada por numerosas vesículas cheas de mollo. A mandarina considérase o cítrico máis afín á laranxa. O seu pequeno tamaño, o seu sabor máis aromático e a facilidade de quitar a súa pel, fan desta froita unha das máis apreciadas.
Propiedades nutritivas

Autor: Julystr
Estas son as principais propiedades nutritivas:
- Auga. O compoñente maioritario nas mandarinas é a auga e, respecto doutras froitas do seu xénero, achega menos cantidade de azucres e por tanto menos calorías.
- Fibra. A cantidade de fibra é apreciable e esta atópase sobre todo na parte branca entre a pulpa e a cortiza, polo que o seu consumo favorece o tránsito intestinal.
- Vitaminas. Do seu contido vitamínico destaca a vitamina C (en menor cantidade que a laranxa), o ácido fólico e a provitamina A, máis abundante que en calquera outro cítrico.
- A provitamina A ou beta caroteno transfórmase en vitamina A no noso organismo conforme leste necesítao. Devandita vitamina é esencial para a visión, o bo estado da pel, o cabelo, as mucosas, os ósos e para o bo funcionamento do sistema inmunolóxico.
- A vitamina C intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. Ambas as vitaminas, cumpren ademais unha función antioxidante.
- Acido Cítrico. Contén tamén cantidades destacables de ácido cítrico, acedo málico e flavonoides (pigmentos de acción antioxidante). O ácido cítrico posúe unha acción desinfectante e potencia a acción da vitamina C.
- Ácido Fólico. O ácido fólico intervén na produción de glóbulos vermellos e brancos, na síntese material xenético e a formación anticorpos do sistema inmunolóxico.
- Potasio e outros minerais. O mineral máis abundante é o potasio, ademais pódense atopar pequenas cantidades de magnesio e fósforo, e calcio, de peor aproveitamento que o que procede dos lácteos ou outros alimentos que son boa fonte de devandito mineral.
- O potasio é un mineral necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso e para a actividade muscular normal, intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula.
- O magnesio relaciónase co funcionamento de intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante.
- O fósforo axuda á correcta mineralización en ósos e dentes. Forma parte de todas as células e é constituínte do material xenético. Ademais, é necesario para a activación de moitas encimas e vitaminas do grupo B.
Composición por 100 gramos de porción comestible:
| Calorías | 40 |
| Hidratos de carbono (g) | 9 |
| Fibra (g) | 1,9 |
| Potasio (mg) | 160 |
| Magnesio (mg) | 11 |
| Fósforo (mg) | 17,2 |
| Calcio (mg) | 36 |
| Provitamina A (mcg) | 106 |
| Vitamina C (mg) | 35 |
| Ácido fólico (mcg) | 32 |
| mcg = microgramos | |
Propiedades para a saúde

Autor: Julystr
Resulta tan sinxelo pelar e comer unha mandarina que se converteu nunha das froitas predilectas dos máis pequenos, aínda que, polo seu sabor doce e refrescante e polas propiedades nutritivas que nos brinda, débese potenciar o consumo en todas as idades. O grato dulzor, o seu escaso sabor acedo, xunto á suavidade da súa pulpa converten á mandarina nun dos cítricos máis populares do mundo.
Coa excepción de que achega menos cantidade de vitamina C que outros cítricos, segue sendo unha fonte excelente desta vitamina. Sábese con seguridade que esta vitamina exerce unha clara acción antiinfecciosa, estimulando a formación de anticorpos e a actividade dos fagocitos (célula capaz de englobar microbios e células estrañas que son destruídos no seu interior). O cancro, as enfermidades infecciosas e as inflamatorias crónicas, como o reumatismo, fan diminuír a concentración desta vitamina no plasma, polo que é interesante nestes casos asegurar o seu achegue por medio da alimentación. Outras situacións nas que están aumentados os requirimentos son: tabaquismo, alcoholismo, emprego de certos medicamentos, embarazo e lactación, tensión emocional ou ambiental e a práctica intensa de deporte. En todos estes casos, está particularmente recomendado o consumo habitual de mandarinas. E para o resto da poboación, comelas pode reportar máis beneficios durante os meses invernais e nos cambios estacionais, cando son frecuentes os altibaixos no sistema de defensas e ése propenso a contraer catarros ou infeccións.
A mandarina é unha das froitas que máis carotenoides presenta na súa composición, achega beta-criptoxantina e beta-caroteno en cantidades sobresalientes. A actividade antioxidante destes elementos fitoquímicos e da vitamina C, proporciona ao alimento propiedades fisiolóxicas que van máis aló das nutricionais propiamente ditas. Os antioxidantes combaten a acción nociva dos radicais libres, sustancias responsables do desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares, dexenerativas e cancro.
En caso de anemia ferropénica, é moi útil consumir mandarinas acompañando aos alimentos ricos en ferro ou aos suplementos deste mineral, xa que a vitamina C que achega aumenta a absorción de ferro e isto acelera a recuperación.
Para os deportistas, polo seu contido en potasio, vitamina C, carotenoides e outros nutrientes, constitúe unha boa alternativa para repor os minerais e o líquido perdidos despois da actividade física e para minimizar o risco de lesións e potenciar as defensas. O seu zume mesturado con auga, bicarbonato e azucres pode facer perfectamente as funcións de bebida rehidratante durante a competición en deportes que teñan unha duración maior a 90 minutos, nos que as perdas de glicosa, auga e electrolitos son máis acusadas.
O elevado contido en auga, potasio e ácido cítrico (alcaliniza os ouriños, axuda a combater as infeccións e potencia a acción da vitamina C), converten ás mandarinas en froitas con efecto diurético, beneficioso en caso de hiperuricemia ou pinga e litiasis renal (favorece a eliminación de ácido úrico e os seus sales).
Pola súa abundancia de ácido fólico ou folatos, vitamina imprescindible nos procesos de división e multiplicación celular que teñen lugar nos primeiros meses de xestación, o seu consumo resulta axeitado ou interesante para as mulleres embarazadas para previr a espiña bífida, alteración no desenvolvemento do sistema nervioso (tubo neural) do feto.
Potasio e fibra
Polo seu elevado contido en potasio e baixo en sodio, resultan moi recomendables para aquelas persoas que sofren hipertensión arterial ou afeccións de vasos sanguíneos e corazón. No entanto, o consumo de mandarinas deberán telo en conta as persoas que padecen de insuficiencia renal e que requiren de dietas especiais controladas neste mineral. Con todo, a quen toman diuréticos que eliminan potasio convenlles o consumo desta froita.
A mandarina é fonte natural de fibra, esencial para combater o estreñimiento xa que estimula a motilidad intestinal, a maior parte da cal se atopa na pulpa branca que hai debaixo da pel e entre os gajos e que non convén refugar. Esta sustancia, así mesmo, favorece o tránsito do contido fecal ao longo do colon, diminuíndo o tempo de contacto entre sustancias nocivas e a parede do aparello dixestivo, axuda a diminuír a absorción de graxa e colesterol, ao bo control da glucemia (niveis de azucre en sangue) e ten un efecto saciante, polo que resulta unha froita indicada para as persoas con hipercolesterolemia, diabetes e exceso de peso.
O ácido oxálico que conteñen as mandarinas pode formar sales con certos minerais como o calcio e formar oxalato cálcico, polo que o seu consumo se debe ter en conta se se padecen este tipo de cálculos renais, xa que se podería agravar a situación.
