Grosella

Propiedades nutritivas

Estas froitas son de baixo valor calórico polo seu escaso achegue de hidratos de carbono. Son especialmente ricas en vitamina C as grosellas negras e as vermellas, que teñen cantidades maiores que algúns cítricos. En xeral, as bayas silvestres son boa fonte de fibra, o que contribúe a mellorar o tránsito intestinal, e de potasio, ferro e calcio (estes dous últimos de peor aproveitamento que os procedentes de alimentos de orixe animal), taninos de acción adstrinxente e de diversos ácidos orgánicos. Con todo, o que en caracteriza a estas froitas é a súa abundancia de pigmentos naturais (antocianos e carotenoides) de acción antioxidante. 

Na alimentación humana, este tipo de froitas constitúen unha das fontes máis importantes de antocianos, que lles confiren a súa cor característica e que están xunto con ácidos orgánicos talles como o ácido oxálico ou o ácido málico, responsables tamén do seu sabor. A vitamina C, pola súa banda, ten acción antioxidante, do mesmo xeito que os antocianos e carotenoides. Devandita vitamina intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal. Ademais, intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. Por último, o ferro axuda a transportar o osíxeno necesario para o metabolismo celular.

Propiedades para a saúde

Os antocianos e carotenoides son abundantes na composición de todas estas froitas do bosque. Desde o punto de vista bioquímico caracterízanse pola súa elevada actividade antioxidante; neutralizan a acción dos radicais libres que son nocivos para o organismo. Estas propiedades poden dar lugar a efectos fisiolóxicos moi diversos; efectos antiinflamatorios e acción antibacteriana dos antocianos, entre outros. Estas froitas conteñen, ademais dos antocianos e carotenoides, outros antioxidantes como a vitamina C, sendo as grosellas negras moito máis ricas nesta vitamina que as vermellas. Así, 125 gramos de grosellas negras achegan aproximadamente máis do dobre da inxesta diaria recomendada de vitamina C. Laingesta dietética destas sustancias potencia o noso sistema inmunolóxico ou de defensas do organismo e contribúe a reducir o risco de enfermidades dexenerativas, cardiovasculares e mesmo do cancro. 

Así mesmo, a vitamina C ten a capacidade de favorecer a absorción do ferro dos alimentos, polo que mellora ou prevén a anemia ferropénica. Existen certas situacións vitais nas que as necesidades orgánicas de vitamina C están aumentadas, como embarazo, lactación, tabaquismo, uso de certos medicamentos, tensións e defensas diminuídas, práctica deportiva intensa, cancro  e enfermidades inflamatorias crónicas. En devanditas situacións o consumo de bayas silvestres ricas en vitamina C está especialmente indicado.

Ademais, do xa sinalado, a fibra é un compoñente moi abundante nestas froitas, polo que o seu consumo habitual durante os meses nos que abundan pode resultar un remedio para tratar o estreñimiento e a atonía intestinal. Doutra banda, os froitos cando aínda están verdes son ricos en taninos, unha calidade que lles confire esa sensación de aspereza no padal polo que resultan adstrinxentes e refrescantes. Con todo,  unha vez alcanzan a súa completa madurez, os taninos diminúen e as froitas adquiren propiedades laxantes, tónicas e depurativas.

Os arándanos en concreto son ideais para combater infeccións e para mellorar a circulación periférica. O mollo de arándanos da variedade vermella exerce unha sorprendente acción antiséptica e antibiótica sobre os xermes causantes das infeccións urinarias, especialmente sobre a Escherichia Coli. En caso de cistitis, recoméndase a toma dun vaso grande cheo duns 300 mililitros de mollo fresco diario, durante un a tres meses, como tratamento e profilaxis.

Ademais, os arándanos conteñen ácido quínico, sustancia que se elimina e acidifica os ouriños, de modo que evita que se formen cálculos ou litiasis renal de fosfato cálcico, non doutro tipo de cálculos.