Melón

Propiedades nutritivas

O 92% da composición desta froita é auga, e as escasas calorías que achega débese ao seu contido moderado de azucres (6%). A cantidade de beta-caroteno, de acción antioxidante, depende da intensidade do pigmento alaranxado na pulpa. Os minerais que achega en maior cantidade son o potasio e, en menor proporción, o magnesio e o calcio, este último de peor aproveitamento que o que procede dos lácteos ou outros alimentos que son boa fonte de devandito mineral. A vitamina C ten acción antioxidante, do mesmo xeito que o beta-caroteno. Devandita vitamina intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. O beta-caroteno transfórmase en vitamina A no noso organismo conforme leste necesítao. Devandita vitamina é esencial para a visión, o bo estado da pel, o cabelo, as mucosas, os ósos e para o bo funcionamento do sistema inmunolóxico. O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O magnesio relaciónase co funcionamento de intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante.

Os melones reticulados diferéncianse do resto en que son unha fonte excelente de provitamina A (beta-caroteno), vitamina C e hidratos de carbono (principalmente sacarosa ou sucrosa).

Ademais diso, destaca o seu achegue de ácido fólico, que intervén na produción de glóbulos vermellos e brancos, na síntese material xenético e a formación anticorpos do sistema inmunolóxico.

Son unha das froitas frescas máis ricas en sodio (10 miligramos/100 gramos de produto, fronte aos 4 miligramos/ 100 gramos de media do resto de froitas).

Propiedades para a saúde

Máis da metade da composición química do ser humano é auga, variando a distribución segundo os tecidos corporais, sendo o músculo o tecido de maior contido. O organismo necesita da auga para funcións moi diversas polo que se considera esencial para a vida. A auga é o elemento estrutural da célula, exerce funcións reguladoras participando como medio de transporte na linfa, sangue, ouriños, suor, mollos dixestivos, etc. Intervén na regulación de diversas reaccións químicas que se dan no organismo e polo seu posto no mantemento da temperatura corporal. As fontes de auga máis importantes son as bebidas e os alimentos, entre os que destacan as froitas e entre elas o melón, con máis do 80% de auga na súa composición. O melón, unha froita da que se pode gozar case todo o ano, é un hidratante ideal, coa vantaxe do seu baixo achegue calórico, polo que se pode consumir na cantidade desexada sen temor a inxerir un exceso de calorías nin de azucres. Por iso, está especialmente indicado en dietas de control de peso e dietas con control específico dos hidratos de carbono, como a diabetes. Nesta froita destaca a riqueza en beta-caroteno, en maior cantidade nas variedades de pulpa laranxa. O beta-caroteno ou provitamina A converte ao melón nunha froita de consumo que contribúe a reducir o risco de enfermidades cardiovasculares, dexenerativas e do cancro.

Polo seu achegue de provitamina A e vitamina C, o seu consumo recoméndase especialmente entre quen teñen un maior risco de sufrir carencias de devanditas vitaminas: persoas que non toleran os cítricos, o pemento ou outros vexetais que son fonte case exclusiva de vitamina C na nosa alimentación; para quen deben levar a cabo unha dieta baixa en graxa e por tanto cun contido escaso de vitamina A ou para persoas cuxas necesidades nutritivas están aumentadas. Algunhas destas situacións son: períodos de crecemento, embarazo e lactación materna. Así mesmo, o tabaco, o abuso do alcol, o emprego de certos medicamentos, a tensión, as defensas diminuídas, a actividade física intensa, o cancro e as enfermidades inflamatorias crónicas diminúen o aproveitamento e producen mala absorción de nutrientes.

O melón é unha das froitas máis ricas en potasio, cuxa deficiencia na poboación é rara pero pode ser unha consecuencia secundaria debida ao alcoholismo, dietas hipocalóricas, trastornos da conduta alimenticia, queimaduras, febre, traumatismos, etc. A abundancia neste mineral e en auga convértena nunha froita diurética por excelencia e, por tanto, recomendable para quen sofren de hipertensión arterial ou afeccións de vasos sanguíneos e corazón e retención de líquidos. No entanto, quen padecen insuficiencia renal e requiren dietas especiais controladas neste mineral deberán restrinxir o consumo de melón.