Alquejenje

Propiedades nutritivas

O compoñente maioritario do alquejenje común é a auga. Achega unha cantidade importante de hidratos de carbono pero moi baixa de graxas e proteínas, polo que o seu valor calórico non é elevado.

É, ademais, rico en vitaminas, especialmente provitamina A e tamén contén, en menor proporción, vitamina C e do grupo B. A provitamina A ou beta-caroteno transfórmase en vitamina A no noso organismo conforme leste necesítao. Devandita vitamina é esencial para a visión, o bo estado da pel, o cabelo, as mucosas, os ósos e para o bo funcionamento do sistema inmunolóxico. A vitamina C intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. Ambas as vitaminas cumpren ademais unha función antioxidante. Así mesmo contén ácidos orgánicos (cítrico e málico), pectina (fibra soluble) e, en menor cantidade, taninos que lle confiren unha certa astringencia.

En canto aos minerais, contén potasio e en menor proporción fósforo, ferro e zinc. O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O fósforo axuda á correcta mineralización en ósos e dentes. Forma parte de todas as células e é constituínte do material xenético. Ademais, é necesario para a activación de moitas encimas e vitaminas do grupo B. Doutra banda, o ferro axuda a transportar o osíxeno necesario para o metabolismo celular. Por último, o zinc está directamente relacionado co crecemento, a actividade da vitamina A e a síntese de encimas pancreáticos.

Propiedades para a saúde

É unha froita doce, refrescante e fácil para comer, rica en sustancias de acción antioxidante, motivo polo cal se recomenda o seu consumo, tendo en conta ademais as súas propiedades nutritivas en toda a poboación: nenos e novos, adultos, deportistas, mulleres embarazadas ou nais lactantes e persoas maiores.

Polo seu achegue de provitamina A é unha froita axeitada para quen teñen un maior risco de sufrir carencias de devandita vitamina: persoas que deben levar a cabo unha dieta baixa en graxa e por tanto cun contido escaso de vitamina A ou para persoas cuxas necesidades nutritivas están aumentadas. Algunhas destas situacións son os períodos de crecemento, embarazo e lactación materna. Así mesmo, o tabaco, o abuso do alcol, o uso de certos medicamentos, a tensión e situacións de inmunodeficiencia, a actividade física intensa, o cancro, a Sida e as enfermidades inflamatorias crónicas diminúen o aproveitamento e producen mala absorción de nutrientes. A vitamina A e a vitamina C posúen acción antioxidante e contribúen a reducir o risco de múltiples enfermidades, entre elas, as cardiovasculares, as dexenerativas e mesmo o cancro.

Polo seu achegue de ácido cítrico, de acción desinfectante e alcalinizadora dos ouriños, o seu consumo tamén contribúe a reducir o risco de formación dalgúns cálculos renais (sobre todo os compostos de sales de ácido úrico) e resulta beneficioso en caso de hiperuricemia ou pinga (facilita a eliminación do exceso de ácido úrico). Ademais, o seu achegue de pectina confírelle propiedades laxantes, o que fai que sexa especialmente recomendado para situacións como o estreñimiento.

O contido en potasio do alquejenje fai desta unha froita diurética, recomendada no tratamento dietético de diversas enfermidades cardiovasculares, como a hipertensión arterial ou outras asociadas a retención de líquidos. Tamén convén o seu consumo cando se empregan diuréticos que eliminan devandito mineral e en caso de bulimia debido aos episodios de vómitos autoinducidos que orixinan grandes perdas. No entanto, o achegue deste mineral está restrinxido en caso de insuficiencia renal aguda ou crónica avanzada, polo que o consumo de alquejenjes nestes casos farase de maneira comedida.

Por último, dada a súa composición, contén un suave efecto diurético e depurativo, polo que se recomenda o seu consumo en caso de retención de líquidos e de cistitis (infeccións de ouriños).