Arándano

Estas froitas son oriúndas de Asia e Europa e pódense ver en estado silvestre en marxes de camiños ou torrenteras. Crecen en terreos húmidos e nalgúns casos, como o pacharán, pódense atopar a 1.500 metros de altitude. Maduran durante os meses de verán e outono. Actualmente, cultívanse especies con fins comerciais, polo que é fácil atopalas en mercados especializados. O arándano que se consome en España procede basicamente de Australia, Chile, Holanda e Italia, pero cada vez toman maior relevancia os que proceden de Huelva e Asturias, procedentes de bosques das zonas montañosas.

Variedades máis destacables

• Arándanos negros ou americanos: (V. corymbosum L.). Son froitos de cor negra azulado e dun tamaño superior respecto ao arándano común (6,5-12,5 milímetros de diámetro) e son os máis ricos en vitamina C. Proliferan nos arbustos que crecen sobre solos acedos, en terreos altos. Trátase dunha especie que era tan abundante no norte de Europa que non resultaba rendible cultivalos comercialmente. Actualmente, o seu número diminuíu e por iso é posible comprar bayas cultivadas que dobran o tamaño das silvestres, pero cun sabor moi atenuado.

• Arándanos vermellos ou agres: (V. oxycoccus L.). Foron moi populares en Europa, pero coa distribución comercial das grosellas vermellas, caeu en picado a súa demanda. Actualmente, cultívanse en Holanda, Polonia, norte de Inglaterra e Escocia. Necesitan cociñarse para realzar o seu sabor. Son froitos máis agres que os de cor azul. Conteñen máis sustancias acidificantes dos ouriños, polo que resultan recomendables para combater infeccións urinarias e dixestivas.

Aínda que nos mercados hai infinidade de variedades deste froito, pódense apuntar como as máis comercializadas en España as seguintes: Early Blacks, Highbuss, Bluetta, Ivanhoe, Rabiteis, Blue crop, Blueray. É unha planta de interese ecolóxico, non só polos seus froitos senón porque ademais protexe o solo dos bosques da erosión e contribúe á formación de humus.