Higo Seco

As froitas secas como os orejones de albaricoque, de pexego, as ciruelas, as uvas pasas e os higos desecados, formaban parte xa na Idade Media da cociña tradicional de numerosos países. Na Europa daquela época degustábanse tortas de tenreira con ciruelas e dátiles, o peixe encurtido acompañábase con pasas e higos e os patos con froitas. As grandes empanadas contiñan unha mestura de boi, pito, ovos, dátiles, ciruelas e pasas, xenerosamente especiados e realzados con azafrán. En Turquía, Irán, Arabia Saudita, Iemen e os países do norte de África segue sendo tradicional o cordeiro con ciruelas, albaricoques, améndoas, mel e especias, e o pito aínda se guisa con ciruelas, marmelos, dátiles ou pasas.

O higo seco preséntase esmagado e pode ser de cor gris violeta ou pardo, e con pulpa amarelada e viscosa, cuberto en moitas ocasións dunha fina capa de azucre. Os higos secos de Esmirna en Turquía,foron sempre os máis apreciados, pero agora cultívanse en moitos outros lugares como Estados Unidos, Grecia, Afganistán, España e Italia, xunto con outras variedades que inclúen o higo Misión, escuro e zumento; o higo Paretjal, un higo colorado moi apreciado; Bordissot Branca e Vacal, ambas as variedades de higos brancos de sabor moi doce; Botja, variedade de higos negros moi doces; entre outros.