Moura

Propiedades nutritivas

Estas froitas son de baixo valor calórico polo seu escaso achegue de hidratos de carbono. Son especialmente ricas en vitamina C as grosellas negras e as vermellas, que teñen cantidades maiores que algúns cítricos, e vitamina E En xeral, as bayas silvestres son boa fonte de fibra. O que contribúe a mellorar o tránsito intestinal, e de potasio. En menor proporción, magnesio, ferro e calcio (estes dous últimos de peor aproveitamento que os procedentes de alimentos de orixe animal), taninos de acción adstrinxente e de diversos ácidos orgánicos. Con todo, o que en realidade caracteriza a estas froitas é a súa abundancia de pigmentos naturais (antocianos e carotenoides) de acción antioxidante. Na alimentación humana, este tipo de froitas constitúen unha das fontes máis importantes de antocianos, que lles confiren a súa cor característica e que están xunto con ácidos orgánicos talles como o ácido oxálico ou o ácido málico, responsables tamén do seu sabor. A vitamina C ten acción antioxidante, do mesmo xeito que os antocianos e carotenoides. Devandita vitamina intervén na formación de colágeno, ósos e dentes, glóbulos vermellos e favorece a absorción do ferro dos alimentos e a resistencia ás infeccións. A vitamina E é un antioxidante que protexe aos lípidos e outros compoñentes das células da oxidación. Polo que axuda ao mantemento da estrutura das membranas celulares. 
O potasio é necesario para a transmisión e xeración do impulso nervioso, para a actividade muscular normal e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula. O magnesio relaciónase co funcionamento de intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante.

Propiedades para a saúde

Os antocianos e carotenoides son abundantes na composición de todas estas froitas do bosque. Desde o punto de vista bioquímico caracterízanse pola súa elevada actividade antioxidante; neutralizan a acción dos radicais libres que son nocivos para o organismo. Estas propiedades poden dar lugar a efectos fisiolóxicos moi diversos; efectos antiinflamatorios e acción antibacteriana dos antocianos, entre outros. Estas froitas conteñen, ademais dos antocianos e carotenoides, outros antioxidantes como a vitamina C. A inxesta dietética destas sustancias potencia o noso sistema inmunolóxico ou de defensas do organismo e contribúe a reducir o risco de enfermidades dexenerativas, cardiovasculares e mesmo do cancro. Así mesmo, a vitamina C ten a capacidade de favorecer a absorción do ferro dos alimentos, polo que mellora ou prevén a anemia ferropénica. Existen certas situacións vitais nas que as necesidades orgánicas de vitamina C están aumentadas, como embarazo, lactación, tabaquismo, emprego de certos medicamentos, tensións e defensas diminuídas, práctica deportiva intensa e enfermidades inflamatorias crónicas. En devanditas situacións, o consumo de bayas silvestres ricas en vitamina C está especialmente indicado.

A fibra é un compoñente moi abundante nestas froitas, polo que o seu consumo habitual durante os meses nos que abundan pode resultar un remedio para tratar o estreñimiento e a atonía intestinal.

Os froitos cando aínda están verdes, son ricos en taninos, o que lles confire esa sensación de aspereza no padal e resultan adstrinxentes e refrescantes, pero unha vez alcanzan a súa completa madurez, os taninos diminúen e as froitas adquiren propiedades laxantes, tónicas e depurativas.