Información nutricional

A composición das froitas difire en gran medida en función do tipo de froito e do seu grao de maduración. A auga é o compoñente maioritario en todos os casos. Constitúe, en xeral, máis do 80% do peso da porción comestible, oscilando entre un 82% nas uvas, un 90% nas fresas e até un 95% na sandía.

Valor enerxético

As calorías da froita dependen case exclusivamente do seu contido de hidratos de carbono, a excepción do caso dos froitos secos, o aguacate e o coco, froitas nas que o contido graxo determina o seu valor enerxético.

Hidratos de carbono: os azucres ou hidratos de carbono simples (fructosa, glicosa, sacarosa...) confiren o sabor doce ás froitas maduras e supoñen un 5-18% do peso da porción comestible. As mazás e as peras son ricas en fructosa. Nas froitas atópanse tamén outro mono e disacáridos como a xilosa, a arabinosa, a manosa e a maltosa. As ciruelas e as peras conteñen cantidades relativamente altas de sorbitol, unha sustancia emparentada cos azucres que posúe un coñecido efecto laxante. En menor proporción áchanse os hidratos de carbono complexos (almidón). As froitas non maduras posúen entre un 0,5-2% de almidón, pero conforme maduran esa porcentaxe diminúe até case desaparecer, salvo nos plátanos maduros, nos que o almidón pode superar o 3% do seu peso total.

Graxas: o seu contido é case inapreciable (0,1-0,5%), excepto nos froitos secos e algunhas froitas como o aguacate, que achega un 14% de graxa, sobre todo ácido oleico, saudable (72% do total de graxa) e no coco, cun 35% de graxa, sobre todo saturada (88,6% do total de graxa), menos saudable.

Valor plástico

Vén dado en función do seu contido en proteínas, que habitualmente representa menos do 1% do peso fresco das froitas. As proteínas están compostas por aminoácidos, dez dos cales (leucina, isoleucina, valina, treonina, triptófano, metionia, lisina, fenilalanina, histidina e arginina) son esenciais para o ser humano. O termo esencial fai referencia a que o organismo non os pode producir en por si e, por tanto, debe obtelos necesariamente da alimentación cotiá. Unha proteína que conteña, en cantidade e calidade, os dez aminoácidos esenciais considérase completa ou de alto valor biolóxico. Nas froitas, as proteínas son de baixo valor biolóxico. Nos cítricos e fresas abundan sustancias nitrogenadas simples como a asparagina e a glutamina e os ácidos aspártico e glutámico. Nas mazás e as peras abunda a asparagina e as laranxas son ricas en prolina.

Valor regulador

As froitas son boa fonte de vitaminas e minerais.

Vitaminas: destaca o contido de vitamina C (en cítricos, froitas tropicais, melón, fresas e grosellas negras) e de provitamina A (en albaricoques, cereixas, melón e pexego...), ambas as de acción antioxidante. En menor proporción, atópanse outras vitaminas do grupo B solubles en auga, biotina e ácido pantoténico (albaricoques, cítricos, higos...). En xeral, son máis ricas en vitaminas as variedades pintorladas, as de verán e as froitas expostas ao sol. Como curiosidade hai que apuntar que dentro dun mesma árbore, os froitos orientados ao sur son máis ricos en vitaminas que os orientados ao norte; os da cúspide máis ricos que os das saias e os exteriores. máis ricos que os interiores.

Minerais: nas froitas abunda o potasio, necesario para a transmisión do impulso nervioso e para a actividade muscular normal, o que contribúe ao equilibrio de auga dentro e fóra da célula. Son ricas en potasio o plátano, kiwi, nectarina, nísperos, melón, uva negra, cereixas, albaricoques, ciruelas, coco fresco, aguacate, piña, chirimoyas e papaya. Tamén achegan magnesio (relacionado co funcionamento do intestino, nervios e músculos, forma parte de ósos e dentes, mellora a inmunidade e a resistencia ante enfermidades dexenerativas, posúe un suave efecto laxante e é anti tensión).

Outros compoñentes non nutritivos pero tamén importantes:

Fibra: parte da que achegan as froitas son pectinas, un tipo de fibra soluble en auga que xoga un papel fundamental na consistencia das froitas e que, así mesmo, proporciona efectos beneficiosos para a nosa saúde. A fibra nas froitas frescas atópase nunha proporción entre o 0,7% e o 4,7%. As froitas cun menor contido de auga, ou cuxa porción comestible contén sementes, teñen valores de fibra dietética máis elevados. O contido de fibra vese reducido co pelado da froita. Así, nas mazás, redúcese nun 11% e nas peras, ao redor do 34%..

Ácidos orgánicos: (0,5% - 6%): inflúen no sabor e aroma das froitas. O ácido cítrico (cítricos, fresas, peras...) potencia a acción da vitamina C e exerce unha acción desinfectante e alcalinizadora dos ouriños. Outros ácidos orgánicos das froitas son o málico (mazás, cereixas, ciruelas, albaricoques) e o salicílico (fresas e fresones), este último de acción anticoagulante e antiinflamatoria.

Elementos fitoquímicos (colorantes, aromas e compostos fenólicos):  a pesar de estar presentes en moi baixas concentracións, inflúen de forma decisiva na aceptación e apetencia polas froitas e, moitos deles son, ademais, antioxidantes que contribúen a reducir o risco de enfermidades dexenerativas, cardiovasculares e mesmo do cancro.